- дүрмекші
- сын. Дүрмекті жақсы көретін, дүрмекқұмар (адам).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
дүрмекші
Смотреть что такое "дүрмекші" в других словарях:
өрмекші — жұлдыз. астр. Қарақұрт жұлдызы. Қарақұрт жұлдызын кей жерде «ө р м е к ш і ж ұ л д ы з» деп те атайды (Х.Әбішұлы, Аспан сыры, 145) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өрмекші — зат. Өрмек тоқитын маман. Өрмек тоқу ерте заманнан келе жатқан қол өнері. Өрмекші жүнді түтеді. Оны шүйкелеп алып иіреді. Иірілген жіпті бояп немесе бояусыз домалақтап (әр біреуі 1 2 кгға дейін) өрмек құрады. Дайын болған өрмекті алдымен бетін… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дүрмекшілдік — зат. Дүрмекті жақсы көрушілік, дүрмекқұмарлық. Мұның ертеңгі күні қалам ұстар жас буынның азаматтық пен д ү р м е к ш і л д і к т і ң, тектілік пен текіректіктің, сара сын мен домбытпаның ара жігін ерте ажыратуына себепші болатынына сенімдіміз… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ала бүйіл — зат. зоол. Өрмекшілер отрядына жататын буын аяқты жәндік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бүйі — зат. Құрғақ жерді мекендейтін өрмекші тәрізді улы жәндік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарақұрт — зат. зоол. Түсі көбіне қара, өрмекші тәрізді улы жәндік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мизам — зат. Күз айларында өсімдік ұлпаларынан пайда болатын өрмекшінің торы сияқты, ұлпалы сілбі. зат. көне Заң, ереже … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сілбе — зат. Өрмекшінің өрмегін тоқуға керекті талшық зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
өрмек — зат. Алаша, қап, басқұр, бау және шекпен тоқу үшін екі басы қазыққа керіліп, желісі жерге қатар түзу тартылған, иірілген жіптер шумағы. Өрмек қазық, серу жіп, қылыш, адарғы, мосы ағаштың көмегімен күзу (күзеу), арқау жіптері арқылы ерсі (ерсі… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алабүйі — (ҚХР) өрмекші тобына жататын буынаяқты жәндік. А л а б ү й і н і ң қарнында айқыш ақ дағы болады, жақтарында ұлы безбен жалғасқан өткір тырнақтарымен жауынан қорғанады, қорегін ұстайды (ҚСЭ) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
